Namaszczenie chorych

„Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu” /KKK 1499/

Obowiązek poproszenia kapłana ciąży na najbliższej rodzinie chorego. W przypadku ciężkiej choroby lepiej poprosić kapłana wcześniej, bowiem jest to sakrament umocnienia i uzdrowienia. Sakrament ten może być przyjmowany wielokrotnie, a nie tylko w przypadkach krańcowych.

 

Przygotowanie mieszkania: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świeca, waciki, woda do popicia dla chorego. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.

 

Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić w następujących przypadkach:

  • jeśli jest przewlekła choroba,
  • osobom starszym wiekiem,
  • przed operacją medyczną,
  • nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.

 

SAKRAMENTU TEGO NIE UDZIELA SIĘ ZMARŁYM!!!

 

Kapłana z posługą do chorego lub umierającego wzywamy jak najszybciej i o każdej porze dnia lub nocy.